Otomobil odaklı şehirleşme: konutların daha geniş alanlara yayıldığı, düşük yoğunluklu ve sakin yaşam alanları sunan; uzun mesafeli ulaşımın rahatlıkla araçla sağlandığı ve otoyol altyapısının şehir içi hareketliliği hızlandırdığı bir kent modelidir. Bu yaklaşım, bireylere özel araçla esnek hareket etme imkânı verirken geniş yollar ve ayrılmış fonksiyonlu bölgeler sayesinde düzenli ve kontrollü bir kentsel yapı oluşturur.
Yaya odaklı şehirleşme: insanların günlük ihtiyaçlarına güvenli, erişilebilir ve konforlu biçimde yürüme mesafesinde ulaşabildiği; kaldırımların, kamusal alanların ve ulaşım ağının yaya önceliğiyle tasarlandığı, karma kullanımlı ve kompakt kentsel yerleşim modelidir.